Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008
Τρίτη 10 Ιουνίου 2008
Δευτέρα 9 Ιουνίου 2008
Κυριακή 8 Ιουνίου 2008
Σάββατο 7 Ιουνίου 2008
Παρασκευή 6 Ιουνίου 2008
Ένα καλοκαιρινό μυθιστόρημα ελεύθερο με άδεια Creative Commons στο διαδίκτυο.
Don’t look back, μη γυρνάς στις παλιές μέρες, πάψε να ζεις στο παρελθόν τραγουδά ο γερο – μπλουζίστας Τζον Λη Χούκερ.
http://www.flashenhanced.com/johnleehooker
Κι όμως εκεί που αποχαιρετάς το παρελθόν «αυτό αίφνης ξαναγυρίζει, ξαναγίνεται ό,τι ήταν, στο φινάλε ανταμώνει την αφετηρία, στην αρχή του ξαναβρίσκει το τέλος, μα δεν τελειώνει.»
..........................
http://mimisandroulakis.blogspot.com/
Πέμπτη 22 Μαΐου 2008
Δευτέρα 19 Μαΐου 2008
Κυριακή 18 Μαΐου 2008
Σάββατο 17 Μαΐου 2008
Πέμπτη 15 Μαΐου 2008
Πουτάνα σοβαροφάνεια
Κλεμμένο κι' αυτό...συγχαρητήρια στο δημιουργό του.
...........................
Τους βαρέθηκα ρε πούστη μου, όλους τους άλλους (ναι αυτούς που όλοι βαρεθήκαμε)
Όλοι έχουν προτάσεις, επί παντός,
Και πάντα με ύφος σοβαρό, πολιτική βαρβατίλα, περιγράφουν ένα κόσμο που η σοφία τους θα πλάσει.
Μα γαμώ την κοινωνία μου, δεν καταλαβαίνουν τα όρια της νοημοσύνης τους.
Άντε και να έχουν στο μυαλουδάκι τους κάποιες σκέψεις για το σπίτι τους και ίσως για τη γειτονιά τους, ...........για τα σπίτια των άλλων όμως….....από πού?
.....και φυσικά όταν ανοίξουν το στόμα τους μόνο για το μαγαζάκι τους ενδιαφέρονται.
Πουτάνα σοβαροφάνεια, γύρνα να μας δεις κατάματα και θα δεις τι έχει να γίνει.
http://www.bebo.com/PhotoAlbumBig.jsp?PageNbr=1&MemberId=1268075270&PhotoAlbumId=3297829319&PhotoId=3297855096
Παρασκευή 18 Απριλίου 2008
Les Comediens de Société.
Lithograph published in Le Charivari, 1858.
Φίλε Μίμη (ελπίζω πως έχω κάποιο φίλο που τον λένε Μίμη, έτσι απλά για να νομίζω πως κάποιος με ακούει)
Έκανα μια βόλτα στα ιστολόγια, όσων σχολιάζουν τις θέσεις που ανακοινώνεις στο δικό σου ιστότοπο, και παρατήρησα ότι κατά 90% οι θέσεις τους μένουν ασχολίαστες από άλλους bloggers.
Προφανώς νιώθουν απέραντη μοναξιά, και γι’ αυτό καταφεύγουν στην δική σου δυνατότητα να προβάλεις τις σκέψεις τους και ενδεχομένως να τις εκτιμήσεις και να τις λάβεις υπ’ όψιν σου.
Είναι βέβαιο ότι κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην προσωπική καθημερινότητα μας. Δεν μας απασχολεί ιδιαίτερα ο προβληματισμός των συμπολιτών μας, εκτός αν έχουν «εξουσία» και μπορούν να λειτουργήσουν ως οχήματα μεταφοράς των αγωνιών μας.
Και κάπου εκεί τα παίρνω στο κρανίο, με τα χάλια μας , και χαλιέμαι.
Γνωρίζω κάμποσους απ’ αυτούς που είναι η πραγματική εξουσία της ζωής μας, είτε είναι προϊστάμενοι μας είτε υφιστάμενοι (σε όποια σχέση συνδιαλλαγής), και εξίσου καλά βιώνω την παλινδρόμηση τους μεταξύ πασαδισμου και ραγιαδισμού.
Πότε μας πηδάνε , πότε τους πηδάμε.
Κολιάτσου – Παγκράτι η ψυχή μας.
Κίτρινη σα τρόλεϊ με κέρατα.
Γεμάτη αγωνιώδεις αναστεναγμούς μέχρι την επόμενη στάση που θα κατέβει ο διπλανός μας (πλήρης χαρακτηρισμός της σχέσης μας, …ούτε όνομα, ούτε εικόνα της ματιάς του…), και θα μας αφήσει τον λίγο ζωτικό χώρο που καταλάμβανε, για πάρτη μας
……………..
Βαρέθηκα, θέλω να κατέβω και’γώ, αλλά δεν έχω που να πάω, …….
Τετάρτη 16 Απριλίου 2008
Ferdinand Victor Eugène Delacroix (April 26, 1798 – August 13, 1863)
The Justice of Trajan (La justice de Trajan)
ΧΩΡΙΣ ΠΛΑΚΑ…
Πρόταση νόμου.
Άρθρο Πρώτο. Να θεσμοθετηθεί η ύπαρξη ΕΝΟΣ και ΜΟΝΟ ΕΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ (ΕκΜΕΕΚ) στην επικράτεια του οποίου θα ισχύουν οι λοιποί νόμοι χωρίς παραλλαγές και εξαιρέσεις, ανεξαρτήτως της παρέας δια λογαριασμό της οποίας επιδικάζετε το όποιο έννομο διακύβευμα.
Άρθρο Δεύτερο. Η ισχύς και επιβολή του πρώτου άρθρου επαφίεται στη Καλή προαίρεση των Θείων δυνάμεων.
Michelangelo Merisi da Caravaggio (September 29, 1571 – 18 July 1610),
The Cardsharps, c. 1594.
Στην εποχή του διαδικτύου και των δικτύων πληροφόρησης μοιάζει αδιανόητο το γεγονός ότι σχεδόν κανένας τομέας του δημόσιου δεν καταφέρνει να ακολουθήσει τις εξελίξεις. «ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΝΕΝΑΣ» γιατί εξαιρείται ένας, Ο ΟΠΑΠ είναι ο μόνος οργανισμός που έχει καταφέρει να έχει ένα ιδιαίτερα εκτεταμένο δίκτυο, απολύτως λειτουργικό, με υψηλή διαθεσιμότητα, και κυρίως ανταποδοτικό.
Το κίνητρο του κέρδους των παικτών (βλέπε εμπόριο ελπίδας) είναι ο κρίσιμος παράγοντας που δομεί τη διάφορα του ΟΠΑΠ έναντι όλων των άλλων δραστηριοτήτων του δημόσιου, δεδομένου ότι η σχέσεις πολίτη – δημόσιου δεν διαφέρουν στην ουσία από το αντικείμενο ενασχόλησης του ΟΠΑΠ , αφού εμπεριέχουν το ρίσκο, το μη εγγυημένο κέρδος, τη σχετική διαφθορά του ευρύτερου κυκλώματος κλπ κλπ. αλλά όμως, χωρίς κανένα κέρδος (άρα εμπόριο απελπισίας) σε σύγκριση με το καταβαλλόμενο τίμημα.
Αυτά και μόνο τα στοιχεία είναι ικανά να μας οδηγήσουν στην σκέψη να ερωτηθεί ο πολιτικός κόσμος της χώρας, γιατί δεν εξετάζει το ενδεχόμενο να ανατεθεί η διακυβέρνηση της χώρας στα πλέον, κατά τεκμήριο, έμπειρα χέρια των dealers της τράπουλας του ΟΠΑΠ. μήπως και γεννηθεί μια στάλα ελπίδας στις ψυχές μας.
Εν απελπισία ευρισκόμενος, ο υμέτερος ..όλα στον αέρα..
Τρίτη 15 Απριλίου 2008
Νικηφόρος Λύτρας (Πύργος Τήνου 1832 – Αθήνα 13 Ιουνίου 1904)
Ο γαλατάς (1895). Λάδι σε καμβά, 53 εκ. x 37 εκ. Εθνική Πινακοθήκη της Ελλάδας - Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου.
Μετά από απλή , και όχι επισταμένη (άρα επιζητώ την κατανόηση σας), παρατήρηση 50+ ετών, των όσων συμβαίνουν γύρω μας, το μόνο που έχει απομείνει στο μυαλό μου είναι Η ΑΠΟΡΙΑ. Μια απορία που ανακυκλώνετε μέρα με τη μέρα σα το μαύρο το σκυλί που κυνηγά την ουρά του.
Είμαι σίγουρος πως και όλοι οι άλλοι γύρω μου ζουν την ίδια εμπειρία, με τον ίδιο λάγνο μαζοχιστικό τρόπο.
Ψάχνουμε τις ρίζες μας , ρωτάμε τον παππού μας σκαλίζουμε τα κιτάπια και απάντηση δεν παίρνουμε..
Είμαστε απόγονοι του Καραγκιόζη η του Μεγαλέξανδρου?
Αν απαντήσουμε σ'αυτό το ερώτημα , ως δια μαγείας όλα τα αλλά προβλήματα θα βρουν το δρόμο τους.
............? Η μήπως τότε θα πρέπει να απαντήσουμε στο επόμενο τεράστιο ερώτημα μας?
Μέχρι Πότε η μαγκιά μας θα βολοδέρνει μεταξύ πασά και ραγιά.
Παρασκευή 11 Απριλίου 2008
Πέμπτη 10 Απριλίου 2008
Τρίτη 8 Απριλίου 2008
Τετάρτη 2 Απριλίου 2008
Ελπιδα? Που?
Αν κάποιος ελπίζει ακόμα, παρακαλώ να επικοινωνήσει αμέσως.
Τα Σκόπια δεν λέγονται Μακεδονία, ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.(τελεία)
Οι Μακεδόνες δεν είναι Έλληνες, και οι Έλληνες δεν δικαιούνται να λένε ότι είναι Μακεδόνες αν δεν είναι σλάβοι.
Ο Κώστας θα πάει σε καμιά ταβέρνα να τα πιει, και να ξεχάσει.
Ο Γιώργος πρέπει να πάρει το ματς από τον Βαγγέλη.
Ο Μικρός θα πάει με την γκόμενα για κάνα ποτό.
Η Συντρόφισσα θα προσευχηθεί στο Στάλιν, το 17% να γενεί 3%.
Ο Ολυμπιακός θα ξαναγεννηθεί από τις στάχτες του.
Και εγώ που τάχω χάσει, τι….. ?
Πόσο λυπάμαι τα χρόνια που πήγαν χαμένα.ΣΟΦΙΑ ΒΕΜΠΟ
Τετάρτη 13 Φεβρουαρίου 2008
Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2008
Ναι , ξέρω , δεν γίνονται αυτά....αλλάξαν οι καιροί
Για κοιτάχτε αυτή τη ματιά. Την έχετε δει κάπου στα λημέρια σας?Όχι?
Γιατί άραγε?
Rembrandt Harmenszoon van Rijn
Self-portrait in a cap, with eyes wide open, etching and burin, 1630.
Γαμημένη μοναξιά …
Γαμημένη μοναξιά ………κανένας δεν ξέρει πως υπάρχω.
Είμαι Ένα τίποτα στο δια(βα)δίκτυο σας.
Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 2008
Τι λέτε!!!! δεν αρχίζουμε το ξεψείρισμα της μαϊμούς
Τι λέτε!!!! δεν αρχίζουμε το ξεψείρισμα της μαϊμούς
Και’νω εμείς χαζεύουμε οι μαϊμούδες πηδάνε!
Πίτσι πίτσι περί υψηλής πολιτικής.
Λόγια για διευθέτηση της αιώνιας κρίσης !
Πότε θα ξυπνήσει ο Γιώργος !
Πότε θα κοιμηθεί ο Κώστας !
Μπλα μπλα μπλα …………………….
Και μ’ αυτά και μ’ αυτά, φτάσαμε στα 50, και βάλεεε.
Οι μαϊμούδες όμως , εκεί στο γραφείο δίπλα από το δικό μας, μας πηδάνε ασύστολα.
Η διαφθορά και η σαπίλα δεν είναι μόνο στα ψηλά βουνά της «μαύρης», ή στα χαμηλά σαμπό των πολιτικών γραφείων αλλά ,εκεί, στο διπλανό γραφείο που ξέρουμε ότι πηγαινοέρχονται τα ψιλά, οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, και το πρεστιζ των συναγωνιστών μας στον αγώνα της ζωής (τους) .
Για το δημόσιο και παραδημόσιο ο λόγος φυσικά.
Όλοι τα ξέρουμε γιατί τα πληρώνουμε όταν είμαστε στη θέση του κακομοίρη (συν?)πολίτη, αλλά και γιατί ένα κομματάκι πάντα περισσεύει και για’μας.
Λίγο κλέψιμο του ωραρίου , λίγες κουφές υπερωρίες και γινόμαστε συνυπεύθυνοι, έχοντας στρώσει τον κώλο μας στις καρέκλες του δημόσιου που τον βαράμε.
Αλλά κάποτε έρχεται η ώρα της επανάστασης!
Η ώρα που το μάτι θολώνει. !
Αλλά τι κάθομαι και λέω???
Θα με βάρεσε πάλι η μαλακία στο κεφάλι. Έξις Δευτέρα φύσις.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
