Michelangelo Merisi da Caravaggio (September 29, 1571 – 18 July 1610),
The Cardsharps, c. 1594.

Στην εποχή του διαδικτύου και των δικτύων πληροφόρησης μοιάζει αδιανόητο το γεγονός ότι σχεδόν κανένας τομέας του δημόσιου δεν καταφέρνει να ακολουθήσει τις εξελίξεις. «ΣΧΕΔΟΝ ΚΑΝΕΝΑΣ» γιατί εξαιρείται ένας, Ο ΟΠΑΠ είναι ο μόνος οργανισμός που έχει καταφέρει να έχει ένα ιδιαίτερα εκτεταμένο δίκτυο, απολύτως λειτουργικό, με υψηλή διαθεσιμότητα, και κυρίως ανταποδοτικό.
Το κίνητρο του κέρδους των παικτών (βλέπε εμπόριο ελπίδας) είναι ο κρίσιμος παράγοντας που δομεί τη διάφορα του ΟΠΑΠ έναντι όλων των άλλων δραστηριοτήτων του δημόσιου, δεδομένου ότι η σχέσεις πολίτη – δημόσιου δεν διαφέρουν στην ουσία από το αντικείμενο ενασχόλησης του ΟΠΑΠ , αφού εμπεριέχουν το ρίσκο, το μη εγγυημένο κέρδος, τη σχετική διαφθορά του ευρύτερου κυκλώματος κλπ κλπ. αλλά όμως, χωρίς κανένα κέρδος (άρα εμπόριο απελπισίας) σε σύγκριση με το καταβαλλόμενο τίμημα.

Αυτά και μόνο τα στοιχεία είναι ικανά να μας οδηγήσουν στην σκέψη να ερωτηθεί ο πολιτικός κόσμος της χώρας, γιατί δεν εξετάζει το ενδεχόμενο να ανατεθεί η διακυβέρνηση της χώρας στα πλέον, κατά τεκμήριο, έμπειρα χέρια των dealers της τράπουλας του ΟΠΑΠ. μήπως και γεννηθεί μια στάλα ελπίδας στις ψυχές μας.
Εν απελπισία ευρισκόμενος, ο υμέτερος ..όλα στον αέρα..